Kofidjompo..........

...... oftewel Lelydorp.



Daar gaan Betsy en ik vandaag naar toe.
Het is warm en we zijn van plan niet te lang in Lelydorp te blijven.

Allereerst halen we heerlijke broodjes bij de bakker.
's Morgens rond een uur of 11 worden ze gebakken, dus een uurtje erna ruik je ze al van verre!

Vervolgens gaan we een kop koffie drinken bij een warung naast Naskip: brrrrr, het smaakt naar chloor!
We laten de koffie of waar het voor door moet gaan achter en gaan naar een winkeltje iets verderop.
Ik heb me al jaren voorgenomen er eens te gaan kijken en ik heb altijd gedacht dat het een slijterij is.
Er staat nl boven de deur : Veux
Geen ruimte voor de "i" of zo.
Omdat ik vanavond ratatouille wil gaan maken, hebben we wijn nodig, dus lijkt me dit de juiste winkel om het te kopen.
Maar het is een kleine supermarkt, met heel vriendelijke mensen.
Wanneer ik wil betalen, komt er van onder mijn oksel een hand met wat geld naar voren geschoven; een man wil een kraslot en gaat gewoon voor!
Dus ik tegen die man: je wacht maar mooi met je geluk; ik ben bezig, ja!
De eigenaar lachen en helpt mij netjes afrekenen.
Betsy haalt nog iets voor thuis en wanneer we naar buiten lopen, zien we een zak met fruit liggen, waarvan we niet weten wat het is.
Een vriendelijke oude dame die er ook hand- e spandiensten verricht, vertelt ons dat het appels zijn.
Maar wel bijzondere appels; je kan er limonade van maken.
Nu noemen ze hier alles wat rond is al snel appels, dus wanneer we vragen hóe je dan die limonade maakt, blijken het markoesa's te zjn!
Een soort granaatappel.
(Dus ja, toch wel een soort van appel, jullie gelijk!)
De dame vertelt vol enthousiasme hoe zíj vroeger markoesa-stroop maakte en Betsy en ik krijgen er helemaal zin in!
Markoesa-stroop (stroop=limonade) is gewoon heerlijk.

Je moet de vrucht doormidden snijden, de pitjes eruit scheppen, in een kom doen met suiker,dit heel hard roeren, zodat de pitjes kapotgaan en het sap eruit komt en dan koel wegzetten met wat water.
Na een poosje nogmaals roeren, zeven en eventueel nog wat water en suiker toevoegen: hemels!!
's middags thuis presteert Betsy het om een markoesa zó leeg te lepelen!
Je mondhoeken worden finaal achter je oren getrokken, zó zuur!
Maar zij vindt dit blijkbaar lekker,

Hierna gaan we naar de overkant om de rest van de boodschappen te doen.
Waarom we niet alles in dat eerste winkeltje gekocht hebben, weet ik niet meer, maar we waren waarschijnlijk op zoek naar iets wat ze daar niet hadden.
Wanneer we alles dan toch gekocht hebben, gaan we weer op de bus wachten.
Het dreigt te gaan regenen (ja, gaat hier snel, zó zon, zó regen) en gelukkig komt er een klein busje, waarin we mee kunnen tot de hoek van de Meursweg.

Thuisgekomen ga ik het eten vast maken en daarna gaan we bij Ricky langs omdat Betsy afscheid gaat nemen.
Ricky dacht dat ze later naar huis ging, want hij is van plan om haar twee schilderijen mee te geven, maar dat is nog niet af!
Maar dat is geen probleem; morgenmiddag komt zijn dochter ze brengen!
De moeder van Ricky komt er ook even bijzitten, maar ze voelt zich niet zo lekker en heeft behoorlijke hoofdpijn.
Ze is die dag naar een begrafenis geweest van een neef en dat is natuurlijk nooit prettig.
Ze heeft shillingoil gezet (achter je oor en op je slaap een klein drupje),maar dit help niet echt.
Paracetamol ook niet, maar het blijkt dat die uit Suriname niet zo goed werken als die uit Nederland.
Dus snel een paar strips voor haar opgehaald en na het eten gaat ze er een paar nemen en dan proberen om goed te slapen.

Na de gebruikelijke foto-sessies neemt Betsy afscheid.
Net als wij vindt ze het zúlke lieve mensen!

Hierna lekker eten en onbeduidende dingen doen.
Betsy hoeft morgenavond pas weg, dus de hele dag heeft ze de tijd om haar koffer te pakken.

's Avonds proosten we op een fijne en geslaagde vakantie.
We hebben het erover, dat we in die 3 weken best veel gezien en gedaan hebben.
Betsy heeft genoten van alles en tevreden gaan we naar bed.

Morgen afscheid....
(ik heb Aniek beloofd om níet te gaan huilen, want dat heb ik bij haar toen ook niet gedaan. En als je bij het afscheid van je dochter niet huilt, dan doe je dat bij je vriendin ook niet! Achteraf hebben Aniek en ik wél gejankt, maar apart ;) )

wordt vervolgd...........