25 februari (overdag)

Het is vandaag een nationale feestdag, dus alle winkels zijn dicht.
We hebben heerlijk uitgeslapen, want zelfs de honden aan de overkant houden voor een keertje hun bek.
(klinkt grof, maar dat hebben ze nu eenmaal.)
Na het ontbijt wandelen we via de Costerstraat (net over de brug van Sommelsdijckkreek) en komen langs een dame, waarmee Engel gisteren een poosje mee heeft staan praten.
Ze vangt Braziliaanse kinderen op, waarvan de ouders in het binnenland werken.
Er mag alleen Sranan gesproken worden en de kinderen worden de Surinaamse normen en waarden bijgebracht.
(de goede dan...)
Ze hoort van onze plannen en ze zegt een neef te hebben die autistisch is!
Hij is dan wel geen kind meer (30 jaar), maar zou heel graag begeleiding willen krijgen. Ouders willen er ook graag voor betalen.
De jongeman wil heel graag een baan hebben, maar weet niet waar te beginnen. Hij blijkt doof te zijn, maar wil zijn gehoorapparaten niet in.
Ook "loopt hij een beetje moeilijk".
Er gaat me iets dagen en ik vraag of hij misschien lichamelijk gehandicapt is.
Ja!
En misschien ook verstandelijk?
Ook dat!
Ik heb toen snel uitgelegd wat autisme is, en op een gegeven moment zegt ze, dat ze niet snapt waar ik het over heb, want dat heeft haar neef allemaal niet.
Ik weer uitleggen dat autisme iets heel anders is dan een verstandelijke beperking en dat hij voor dergelijke begeleiding naar b.v. Matoekoe bij Lelydorp kan gaan.
We wisselen telefoonnummers en email-adressen uit, want ze gaat op internet opzoeken wat autisme is.
Goed he?
Mocht ze iemand weten die hier meer verstand van heeft, dan laat ze me dit direct weten.
Een zus van haar werkt op een school voor speciaal onderwijs, dus die is de term vast wel eens tegengekomen.
Zo, mijn eerste "voorlichtingsgesprek autisme" is een feit.

We lopen door naar 't Vat, want de koffie he?
En dan door naar het Fort, want ik loop met een zak met 2 kilo awara's voor de gids te sjouwen.

Zei ik al dat het een feestdag is en dat alles dicht is?
Nou, zo ook Fort Zeelandia!
Stom eigenlijk, om op een dag dat iedereen vrij is (behalve de Chinees) een trekpleister als het Fort dicht te laten.
Maar we balen eigenlijk, omdat we voor meneer van Tilborg 2 kilo awara's hebben meegenomen!
Omdat we niet van plan zijn om ze weer mee terug te nemen en ze zelf ook niet lusten, besluiten we ze maar weer door het luikje van de poort te gooien.
van Tilborg had gezegd dat het luikje was dichtgemaakt, maar er zit gewoon een zwart stuk rubber voor, dat de naar achteren kan drukken.
Daar gáán ze weer.
Hopelijk hebben ze deze keer sneller door dat het een kadootje voor van Tilborg is.
We wandelen maar door richting Waterkant en daar lijkt het wel een kermis!
Allemaal muziek en kraampjes, wel heel gezellig.
We gaan lunchen aan de Waterkant en bestellen saotosoep met ei.
Blijft een lekker gerecht, vooral met een koude Djogo erbij!!
Er is een mogelijkheid om te paardrijden langs de damwand!!
Een jongen komt voorbijgestuiterd en ik denk nog: "wat trekt hij toch verschrikkelijk aan de teugels".
Het beest dribbelt met venijnige pasjes, het hoofd strak gebogen en de ogen zowat op steeltjes.
Gaat nooit goed en dat klopt ook: Engel ziet nog net dat het paard steigert en zowel berijders als zadel afwerpt.
Het ging behoorlijk snel; was een leuke foto geweest.

Na een uurtje slenteren we verder en gaan eens kijken of die tent aan het water open is, waar Betsy en ik toen wilden gaan eten. Helaas was toen de gast (kok) niet komen opdagen!
En nu gaat hij pas om 6 uur open.
Dan maar naar de Waag voor een koffie en misschien kunnen we hier later wat gaan eten.
Maar eigenlijk is het er met daglicht niet zo gezellig als 's avonds.
We gaan daarom eerst terug naar TwentyFour om te baden en daarna heerlijk eten bij Z&Z.

Zo gezegd, zo gedaan.
We hebben net ons biertje voor ons staan en zijn een menu aan het uitzoeken, als Ferdinand komt aanlopen.
Hij vraagt of hij erbij mag komen zitten en natuurlijk mag dat.
We hebben een heel gezellige avond met sterke verhalen over vissen etc.
Ferdinand blijkt een verwoed visser te zijn en heeft voor volgende week een trip naar het binnenland gereserveerd. Gaat bij Palumeu vissen op anjoemara's.
Dat zijn behoorlijk grote joekels hoor, met van die snorharen!!
In Nederland worden ze meervallen genoemd.
Ferdinand beloofd dat hij degene die hij gaat vangen, terug gaat zetten, maar ik heb gezegd dat dit waarschijnlijk zijn avondeten moet worden.
Maar als hij om mij een plezier te doen die avond alleen droge rijst wil eten, dan vind ik dat wel heel aardig. (die vis denk ik ook...)

Na het eten besluiten we ergens nog wat te gaan drinken bij de Waterkant.
Het is nog rond de 26 graden en droog, dus waarom naar bed gaan?
Ferdinand weet een leuke bar en inderdaad; er is een grote dansvloer, waar ook wérkelijk geschuifeld wordt! Ze draaien er hoofdzakelijk soul en dat schuifelt natuurlijk heerlijk.

We blijven er tot een uur of één en dan zijn we eigenlijk best moe.
We lopen gedrieën weer terug naar TwentyFour en spreken af dat we morgen gezamenlijk nog gaan ontbijten.

Het is boven bloedjesheet en we schuiven alle ramen open.
Dat zullen we weten ook, want ondanks dat we geen licht hebben aangedaan, zitten er toch muggen!
Oplossing: ventilator boven je bed laten waaien. Tegen die luchtstroom kunnen ze nooit op!

wordt vervolgd...........