weekend 15/`16 februari
Blijf op de hoogte en volg Madelon
16 Februari 2014 | Suriname, Zanderij
worden we wakker van de regen!!
Tjeemig, wat kan dát een lawaai maken zeg.
Het liefst draai ik me nog een keertje om, maar ik voel mijn spieren protesteren tegen de matras.
Zit geen vering in en iedere morgen heb ik een kuil geschapen.
Dus dan er maar uit.
Ik heb de laatste dagen behoorlijk last van mijn schouders en nek.
Waarschijnlijk niet alleen van de matras, maar ook van de wind/tocht.
Ik zit vanaf het begin van de avond al met een shirt met lange mouwen aan en mijn sjaal om.
Best benauwd hoor, maar als je 's morgens het gevoel hebt dat je plotseling 30 jaar ouder geworden bent, dan wil je wel.
Gelukkig heb ik paracetamollekes mee en als het heel erg wordt, neem ik een diclofenac!
Best zwaar, maar zo voelt mijn schouder ook. Lijkt wel op die oude blessure, toen ik van Sterre afgekukeld ben. (Sterre=Fjord)
Engel gaat 's middags naar de buurman om zijn matta's op te halen.
Ze zijn niet heel erg mooi meer, maar wel heel oud en gebruikt. Dat was dus ook de bedoeling.
Engel zet ze eerst onder het afdak in de zon (!) en als ze een stuk gedroogd zijn, dan achter op het balkon.
Ik heb trouwens een berichtje gekregen van de dame van mijn droomhuis, waar het logeerhuis moet komen.
Ik had haar gebeld om te vragen of we eens een keertje mochten langskomen en ze vindt het goed (zonder makelaar) om de woning en perceel te komen bekijken!
Dus morgen is het zover; zie ik de woning eens met eigen ogen, in plaats van via internet!
zondag 16-2
gaan we naar Waterland.
Esselien en Sharoek gaan ook mee.
We lopen het terrein op en ik stel me heel neutraal op. (zegt ze...)
Ik wil "voelen" wat de plek met me doet.
Nou, behoorlijk veel hoor.
Ik was al verliefd geworden op de plaatjes, maar in het echt is het nog mooier.
Vooral de rust die het uitstraalt is voor mij een teken dat het hier voor een logeerhuis voor kinderen met autisme juist geweldig is.
Weinig prikkels van auto's blaffende honden, muziek, etc. etc.
Rust straalt het geheel uit.
Ook de woning is mooi.
Niet echt groot, qua huis van binnen, maar aan 3 kanten is een groot open terras en dat maakt het geheel groots.
De eigenaresse biedt me een paar laarzen aan, omdat op slippers lopen in het gras vraagt om mierenbeten.
Ze zijn n.l aan het maaien en dan blijken die beesten overal te zitten.
Ze nodigt Engel en mij uit om zelf de boel maar te gaan verkennen rondom de woning en later gaat ze met ons door de woning.
Het is een mooi groot terrein met vijver, grote palmen en andere bomen en enorme bamboe's.
Rondom is een watertje, dus een natuurlijke afscheiding.
De woning vanbinnen is, zoals gezegd, niet al te groot.
Je hebt een grote slaapkamer met eigen douche/toilet en inloopkast (!)
en een andere kamer die een eigen ingang via het terras heeft. Dat dient nu als logeerkamer.
Dan een open keuken, en een trap naar boven naar nog een kamer.
Vandaar heb je een mooi uitzicht over het terrein.
En naast de woning is nog een klein atelier met eigen douche/wc en aan de achterkant een berging.
We horen dat het gras dat gemaaid wordt, wordt verbrand, dus vraag ik of we het niet mogen meenemen voor de schape.
Nou , dat is ok.
Esselien heeft nog een paar zakken in de auto en ook de dame heeft er een paar, dus gaan Es en Sharoek de zakken met gras vullen en zitten wij nog even met de eigenaresse na te praten.
Ik zeg dat ik haar nog een mailtje ga sturen, wanneer ik iets meer weet over investeren en zo.
Ondertussen is Es er achter gekomen dat ze de auto nu niet bepaald handig heeft geparkeerd: schuin op een modderig gedeelte, dus de auto komt met geen mogelijkheid van zijn plek af!
Gelukkig is een vriend vaneen van de mannen die staat te maaien (met een brush cutter, zoals ze hier een strimmer noemen) bereid om met
zijn auto een poging te doen om de pickup uit de modder te trekken.
Het blijft inderdaad bij een poging, omdat al snel de kabel knapt.
Blijkt achteraf ook niet eens een kabel te zijn, maar een spanband!
De wielen blijven doorslippen en Engel is zo verstandig om grote bladeren van een palm ertussen te leggen. Met de rest van de spanband, bladeren en heel hard duwen krijgen ze de pickup eruit.
En wat staat er op een bordje naast de auto?
Niet parkeren!
Een beetje over het hoofd gezien.
Maar de auto is los en Es kan het terrein oprijden om de zakken gras te gaan halen.
We nemen hartelijk afscheid en genieten nog na van de mooie en vooral rustige omgeving.
Als we thuiskomen, gaat Es nog even bij een klein lammetje kijken wat een gebroken pootje heeft.
Het is 2 dagen geleden geboren en toen de moeder iets hoger op een bank ging liggen, heeft het arme schaap (...) een poging gedaan om er ook op te komen.
Het is toen naar beneden gevallen, precies tussen 2 golfplaten in, die niet goed tegen elkaar hebben gestaan.
Hierbij heeft het een pootje opengehaald.
Ik heb 's nachts wel geblaat gehoord, maar dat hoor je wel vaker.
Vond het wel heel lang duren, maar ik ga 's nachts niet dat hok in.
Maar het verhaal wordt nóg zieliger!
Bij nader inspectie bleek niet alleen het voorpootje beschadigd te zijn, maar was een achterpootje gebroken.
Het bot stak er dwars doorheen!
Engel en Es hebben het gespalkt en Es heeft er eerst nog van dat paarse spul op gespoten, tegen infecties.
Maar volgens mij is dit duidelijk een geval voor een dierenarts.
Maar de kosten wegen blijkbaar niet op tegen de baten van het mormeltje.
En vanavond heeft het de geest gegeven in de armen van Es!!
Het had nog 3x bèèè`gezegd en toen....ploep.....koppie laten hangen.
Eigenlijk vind ik dit maar het beste.
In deze temperaturen heb je binnen de kortst mogelijke tijd ontstekingen, de vliegen zaten er al omheen en het beestje zal verschrikkelijk pijn gehad hebben.
Is dit een betere oplossing.
Es heeft het beestje op een zak laten liggen en morgen gaat ze het wegdoen.
Engel is 's avonds laat nog teruggegaan en heeft het diertje in een doosje met stro gedaan en in een hoek van het hok gezet.
Moeders stond er ook maar zo zielig naar te staren.
Morgenvroeg gaat hij het samen met Sharoek begraven.
Klein hartje hè, die vent van mij.......
wordt vervolgd.........
-
04 Maart 2014 - 09:34
Tiny:
wat een verhaal! Eerst dat met die auto en dan nog dat arme schaap!
Ik dacht toch echt dat je 's nachts schaapjes moet tellen i.p.v. horen maar dan heb ik het verkeerd.
Het blijft zielig voor zo'n diertje en ja, Engel heeft een groot "klein" hartje.
liefs,
Tiny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley