Kid Dynamite

De afgelopen 2 dagen zijn rustig verlopen en geen nieuws te melden.
Vandaag zijn we naar de stad.
We hebben weer een kamer bij Twenty4 en we horen dat we bij Z&Z kaarten voor de voorstelling van Kid Dynamite kunnen halen.
Daarom gaan we bij Z&Z wat drinken en de kaarten ophalen.
Tenminste, dat is de bedoeling, maar we horen dat de kaarten uitverkocht zijn!
Dat is dus goed balen!
We horen dat ook bij de andere verkooppunten de kaarten er niet meer zijn.
Misschien nog bij de HermitageMall, maar dat is te ver om naar toe te gaan.
Maar... ik zou Madelon niet zijn als ik geen oplossing wist:
ik ga Thalia, de schouwburg bellen!
Even boven bij Z&Z een telefoonboek lenen en dan bellen; de meneer die ik aan de lijn krijg wist te vertellen dat er nog kaarten te koop zijn, maar dan moest ik om 18.00 uur bij de poort zijn!
Tadáááááááá.
Dus zijn we na het eten (gelukkig alles vóór 6 uur) meteen doorgelopen naar Thalia.
De poort is open en we lopen naar binnen.
Er zit een dame op een muurtje en vraagt of we ook kaarten willen.
Ja, maar we weten niet bij wie we die moeten halen.
Nou, bij haar dus.
Maar ze heeft de kaarten nog niet. Er zou iemand rond half zes komen met een paar boekjes, maar die heeft ze nog niet gezien.
Er komen ondertussen nog een paar mensen voor kaarten en daarom besluit de dame om nog maar eens te gaan bellen.
Wat blijkt??
De doos met kaarten staat allang binnen!
Zit ze voor Jan met de korte achternaam te wachten.
We worden vriendelijk verzocht om buiten de poort te wachten, aangezien ze de administratie eerst nog op orde moet maken en we kunnen zo dadelijk via het officiële luikje kaarten kopen.
Dus wachten we netjes een kwartier en ja hoor.... daar gaat het luikje open.
Het is net zo'n luikje als bij het huisje van Hans en Grietje in de Efteling!
Maar we hebben kaarten.
Weer terug naar Twenty4 om ons om te kleden.
Ik wilde ook mijn nieuwe schoenen aan, maar ik heb vandaag een grote open plek op mijn voet gekregen van dat leer aan de bovenkant.
Dus helaas worden het voor vanavond mijn slippers. (wel nieuwe!)

Wanneer we rond een uur of acht bij Thalia aankomen, zien we de eerste mensen al binnengaan.
Het lijkt wel een gala-diner!
Dames in de mooiste uitgaansjurken en op stiletto's paraderen op de binnenplaats.
We zien op een gegeven moment ook minister Rabin Parmesar ( van Openbare Werken) en zijn vrouw binnenkomen.
Engel en ik gaan wat koude limonade halen en dan gaan wij ook naar binnen.
We moeten nog een aardige tijd in de aula wachten, maar eindelijk gaan de deuren naar de zaal open.
Ik zeg tegen Engel dat ik hoop dat het in de zaal wat koeler is dan in de aula.
Nou, dat heb ik geweten.
Ik ben blij dat ik mijn shawl heb meegenomen, want het is er koud!!
Niet normaal meer.
Volgens mij hebbenzse de airco op 15 graden gezet en op standje windkracht 8!!
Ze hebben tv opnamen gemaakt en als je goed luistert kun je me af en toe horen niesen!
Ik zit op een gegeven moment zelf helemaal onder mijn shawl gekropen met dik kippenvel op mijn armen.
Dat heb ik nog net eerder meegemaakt dit jaar.

Maar de voorstelling is geweldig.

Kid Dynamite is de artiestennaam van Lodewijk Arthur Parisius, geboren op de voormalige plantage Hannover in Suriname. Als verstekeling kwam hij in de jaren twintig naar Nederland en vanaf de jaren dertig maakte hij met zijn muziek furore in Nederland.
Vooral zijn optredens in de club Casablanca aan de Amsterdamse Zeedijk zijn legendarisch. Hij speelde amusementsmuziek (immers brood moest op de plank komen), maar zijn ware liefde was de jazz. En dat was ook prachtig te horen in zijn spel! Het publiek wilde hem graag zien spelen maar hij was niet bij iedereen geliefd. Kid Dynamite koos duidelijk voor zijn eigen stijl, jazz mengde hij met invloeden uit de Surinaamse muziek (kaseko-jazz). Het leidde tot conflicten, o.a. met collega muzikant Max Woiski. Waar Kid Dynamite voet bij stuk hield, ging de licht gekleurde Surinaamse Max Woiski mee met de vraag naar ‘mainstream’ muziek (spelen van exotische muziek als calypso mocht namelijk wel).
Tijdens de Duitse bezetting werd het de jazzmuzikanten steeds moeilijker gemaakt om voor publiek te spelen. Al snel mochten Engelse titels en namen niet en Joodse muzikanten mochten niet meer optreden. Spoedig volgde zelfs een dansverbod. Daaropvolgend werden de term jazz en haar terminologie verboden. De muziekgenre was volgens de bezetter niet Europees (werd bestempeld als “negermuziek”) en werd betiteld als verdorven en slecht (Nederlandse meisjes zouden aangezet worden tot onbehoorlijk gedrag). Kid Dynamite bleef tot 1943 doorspelen, tot hij ook moest stoppen omdat de Duitsers er achter kwamen dat hij ook nog eens niet Arisch was! Na de Tweede Wereldoorlog speelde Kid Dynamite weer zijn muziek.
Kid Dynamite was een pionier en zijn tijd ver vooruit. Hij bracht kaseko naar Nederland. Kid Dynamite wordt gezien als een van de beste jazzsolisten van Nederland. Als Surinaamse muzikant heeft hij de basis gelegd voor de ontwikkeling van de jazzscene in Nederland.


De cast bestaat o.a uit Denise Jannah, Ranyi Sambo (die we kennen uit All Stars) en Yootha Wong-Loi-Sing (die de rol van Minie-Minie speelt).
en de geweldige muziek van Fra Fra Sound.

Kortom een geweldige avond en prachtig om mee te maken.
Bij ons guesthouse aangekomen drinken we nog een biertje op het terras en gaan we slapen.
Morgen ga ik Ramses eens bellen en vragen of hij ook in de stad is.
Kunnen we elkaar weer eens ontmoeten.

wordt vervolgd.........