afscheid nemen.

En dan is het zover; vandaag gaat Betsy weer terugvliegen naar huis.

Terwijl Engel mooie foto's van een kolibri en een kaaimannetje maakt, is Betsy al de spullen die ze mee terug moet en wil nemen, in haar koffer en tas aan het doen.
Faroek komt nog met een grote pompelmoes aanzetten, bijna ter grootte van een babyhoofdje.
Waar moet dat ding in??
En ook nog lemmetjes, papaya, sinaasappels, markoesa, bananen en weet ik wat nog meer.
Ze kan in Zwolle meteen een fruitstalletje beginnen.
Maar het lukt haar om alles weg te bergen.
En ook nog ruim binnen de toegestane aantal kilo's.

Ram haalt nog een paar kokosnoten uit de boom en geeft ons hierna een pannetje met kokosmelk.
Gekoeld is dit een heerlijke dorstlesser.

's Middags komt de dochter van Ricky de schilderijtjes brengen en ze zijn weer ontzettend leuk geworden.
Betsy is er blij mee en heeft al een plekje gereserveerd in haar tas.

En dan is het tijd om richting het vliegveld te gaan.
Eerst hartelijk afscheid van Ram, Faroek en Josef en dan naar Zanderij.

Onderweg zie je nog van alles; iemand die een bekeuring krijgt omdat zijn koe op straat loopt, de wielerploeg van Suriname, kinderen die awara's verkopen en de dames die vlakbij het vliegveld langs de weg staan om cassavekoeken te verkopen.

Het is al behoorlijk druk en als de bagage uit de auto is, besluiten Betsy en ik om alvast in te checken, zodat Es de auto kan parkeren.

Het inchecken gaat gelukkig vlot en als we elkaar allemaal weer gevonden hebben, gaan we ergens zitten om nog wat te drinken en wat te praten.
Dan lopen er dames en heren van de securityrond, om te vragen of de passagiers van de KLM door de douane willen gaan, omdat daarna alle reizigers van de SLM zich in de hal gaan verzamelen.

Tijd om afscheid te nemen.
En ja hoor; Betsy kijkt me aan en hup.....janken! Niet normaal meer.
Huilen en lachten tegelijk.
Maar we hebben het ook zo gezellig gehad en ik ga haar best missen.

Het duurt trouwens nog een hele poos voordat iedereen door de deur verdwenen is, want blijkbaar is het vliegtuig vogeboektl en wordt er gezegd dat iedereen maar één stuks handbagage mag meenemen.
Dit om te voorkomen dat het vliegtuig overbeladen de lucht in gaat.
Dat wordt nog een hele onderneming, aangezien bijna alle Suri's wel 3 grote tassen als handbagage meezeulen, vol fruit, vis en nog meer dingen die je in Nederland niet of moeilijk kunt krijgen.
Gelukkig heeft Betsy haar rugzak als handbagage en daar pas haar tasje met fruit nog bij in.

Nieuw voor ons is trouwens, dat de rij die staat te wachten om door de douane te mogen gaan, achter een glazen wand staan!
En je kunt ook niet meer door de deur aan de zijkant kijken, om zo nog een laatste glimp op te vangen van degene die weggaat.
Ik heb het gevoel alsof ik voor een groot aquarium sta te kijken.
Maar je kunt zo wel leuke plaatjes schieten.
En terwijl we zo wat naar elkaar staan te gebaren, als doen we mee aan het spelletje "hints", komt ineens Jenny Graanoogst naar me toe!
Ze gaat haar neefje uitzwaaien en is samen met haar zus naar Zanderij gekomen.
En nu kan ze Betsy ook even uitzwaaien.

En dan is het de beurt aan Betsy om naar binnen te gaan.
Nog een laatste zwaai en weg is ze!

Met een beetje "leeg" gevoel gaan we weer naar huis.
Betsy stuurt nog een whatsappje met de mededeling dat er werd omgeroepen dat iedereen nóg een keertje door de douane moest, en dat iedereen maar één stuks handbagage mee mocht nemen!
Ik ben benieuwd hóeveel fruit, vis en andere zaken bij de douane is achtergebleven, want Betsy schreef dat ze bijna iedereen met 3 tassen had gezien.
Ze hebben gelukkig niet zoveel vertraging hierdoor.

Veilige vlucht meissie en we "spreken" elkaar weer snel via whatsapp en wordfeud.
Nog bedankt voor de fijne tijd.
Brasa!!


wordt vervolgd.........