Naar Leiding

Zoals gezegd, gaan we vandaag met Es en Farouk naar een vriendin van Es: mevrouw Els.
Ze woont aan de 4de Rijweg en is bezig met het bouwen van haar eigen woning.
Het ligt een stukje van de weg af en is omgeven door absolute stilte!
Els is nog een boodschap aan het doen, dus gaan we op de veranda in de schaduw zitten, want het is ondertussen al behoorlijk warm geworden.
Engel heeft een paadje ontdekt dat tussen het riet verdwijnt, om dit vervolgens ook zelf te doen. Op zijn slippers!
Het huis zelf is behoorlijk groot voor 2 personen (té groot, volgens Es), maar als je het zelf kan bepalen, waarom dan kleiner dan je wil?
Farouk is meegegaan om de draagbalken in de verf te zetten, zodat het plafond erin gemaakt kan worden.

Even later komt Els met haar broer aangereden. Ze heet ons hartelijk welkom en gaat soft voor ons inschenken.
Ze komt tot de ontdekking dat ze geen ijs meer heeft en stuurt haar broer naar de buren; kan de gekochte vis ín en het ijs úit de vriezer.
Wanneer we even later met z'n allen van ons drankje genieten, vraagt Ell waar het ijs is gebleven; in de auto!!
Nog een wonder dat er iets van overgebleven is, met die hitte.

Engel krijgt van haar nog een reprimande, omdat hij zonder laarzen het pad is opgelopen! Bij haar mag niemand zonder laarzen die kant op, omdat er slangen zitten! Engel protesteert zachtjes, maar ze is onverbeterlijk: zonder laarzen níet het veld in!!

Engel heeft ook nog een hele zwerm kikkervisjes gered!
Die lagen in een plas een beetje voor zich uit te staren en te wachten tot de zon hun plasje zou doen verdwijnen!
Maar.....toen kwam de reddende engel en heeft met een schop een geultje gegraven naar een bijzijnde trens en toen leefden ze nog lang en gelukkig. (hopen we dan maar)

Els is hier nu een aantal maanden, samen met haar broer. Gisteren is ook haar zoon overgekomen. Hij werkt bij de KLM en kan als Last Minute-reiziger voor nog geen 200 euro een ticket kopen!
De man van Els is nog in Nederland.
Zelf gaat ze begin februari weer naar Nederland om in november weer deze kant op te komen.

We krijgen een rondleiding door haar huis en het is prachtig.
Groot ja, maar wel mooi ingedeeld.
Ze heeft van Es gehoord dat ik kan tegelzetten en had een stille hoop dat ik misschien de badkamer......
Maar ja, vakantie he?
En ze gebruiken hier geen tegellijm, maar cement, dus of dat iets zou worden?

Els heeft voor allemaal gekookt, maar eerst gaan we met haar broer een stukje lopen.(ik weet zijn naam niet meer, maar iedereen noemt hem mamoe, wat oom betekent) Onderweg krijgen we van hem allerlei uitleg over de verschillende bomen en struiken. Heel interessant.
De man is ook een goede verteller, dus dat maakt het nog leuker.
Wanneer we weer terug bij de woning zijn, krijgen we eerst een schotel met allemaal vruchten die we niet kennen.
Zo eten we voor de eerste keer swietboontjie; een peulvrucht met heel zoete peulen die je kunt sabbelen. De harde kern gewoon uitspugen.
Maar Betsy en ik gaan ze bewaren om ze thuis te planten.

Het eten is heerlijk hierna zitten we wat te doezelen.
Er komt nog familie langs (of kennissen, dat weten we niet, want ze spreken alleen Hindi en we hebben geen idee wat ze zeggen).
We besluiten om te vertrekken, want Farouk is klaar met schilderen.

We nemen hartelijk afscheid en voordat Els weer naar Nederland vertrekt, komt ze nog bij ons langs.

We gaan vroeg naar bed, want Betsy en ik gaan morgen met Es en Ram mee naar het ziekenhuis.
Ram krijgt weer een chemokuur en moet om half 8 in het ziekenhuis zijn.
Dat betekent dat we hier om half 6 moeten vertrekken, in verband met de drukte in de stad.
Dat betekent ook, dat we om 5 uur moeten opstaan....
Maar we hebben het beloofd, dus gaan we mee.


wordt vervolgd........